Znalezionych wyników: 1260

Nie ;D Ten urlop macierzyński jest pojęciem totalnie abstrakcyjnym.
Chociaż.
Jak wiemy z SWS, nie takie rzeczy się zdarzają.
Wystarczy pójść na spacer w świetle księżyca i myśleć, że to tylko sen. Z Kalinką takie zabawy były chyba... (jeśli mnie pamięć nie myli, a to bardzo prawdopodobne)

<3 Jak sobie myślę o powrocie na SWS i kiedy to by mogło nastąpić, to przychodzi mi do głowy "urlop macierzyński". Ale do tego jeszcze daleka droga :'D

[ Dodano: 2017-11-26, 14:33 ]
Albo nawet w ogóle żadna droga xd

Leniwe buły opalające się w cieniu lamp, tak leniwe, że wcale się nie opalą, bo nie chcE im się spod tego cienia wyjść.
Ostatnio myślałam sobie o powrocie, ale miałabym czas tylko dlatego, że jestem leniwą bułą w życiu i w końcu by wyszło, że wcale czasu nie mam ;P

Co tam u Was?

Znalazłam taką perełkę w internetach.

Masz problem ze zmyciem swojej ulubionej trwałej szminki? @tipsbylouise ma dla Ciebie kolejną radę 😉
Użyj oleju kokosowego, który jest sposobem na wszystko😉 Wmasuj olej, który rozpuści pozostałości szminki. Zmyj olej i zabezpiecz usta pomadką ochronną i piękne usta gotowe 🙌😊

I jest jeszcze filmik, ale nie umiem go skopiować...

Może to słabe. Ale to odkrycie przywiodło mnie tu w odwiedziny xD

I got my mind SET ON YOU ^^^^

Wchodzi cichutko i podnosi łapkę. Gdzieś wiele postów temu była jeszcze na liście oczekujących. I mimo tragicznej aktywności wciąż liczy na taki piękny, cudowny, wyjątkowy av od Pustyni...

Nie wiem, ale chcę to obejrzeć o.o

1:30 i 4:45

Ostateczny dowód wyższości kokosów nad bananami:

https://www.youtube.com/watch?v=ZZXu4eEbdws

Subtelny, widząc że goblin pada na ziemię po nieudanym ataku, natychmiast obmyślił co zrobi. Po wylądowaniu ugiął łapy, by znów się odbić. Niestety utrzymanie stabilności było czasochłonne, ale może te kilka sekund go nie zbawi. Skoczył do przodu, tak by wylądować nad głową goblina. Może wydawać się to absurdalne, ale chciał mieć jego głowę pomiędzy przednimi łapami. A gdyby tych dziwactw było mało, zamierzał przygnieść przynajmniej jedno z jego uszu. Nie żeby mu go oderwać, a żeby przytrzymać go przy ziemi i nie pozwolić wstać ani kontratakować. A może przy okazji trochę go to przydusi...
Cel był inny. Wojownik pochylił łeb obnażając kły i zamachnął się pyskiem, tak by wbić zęby między łopatkami i ukąsić płytko skórę i mięśnie. Przy okazji powrócił pyskiem do piersi, tak że oprócz wyrwania kawalątka mięsa, kły miały poszarpać skórę przeciwnika wzdłuż kręgosłupa do karku. Tu Subtelny oderwał się zastanawiając się co teraz zrobi ten przebrzydły goblin. Czy zdoła się oswobodzić przed czy po ataku.

Nie mógł zaprzeczyć. Subtelny uwielbiał długie tańce. Mięśnie były rozgrzane i parzące, lecz ten ból sprawiał mu przyjemność. Co prawda niektórzy woleliby, żeby goblin nie trzymał się tak kurczowo swojego żywota, ale wojownik Ziemi nie myślał długoterminowo.
Teraz ugiął łapy, by znów wykonać unik. Odskoczył do tyłu, jak często w sytuacji, gdy pazury cięły na oczy. Skok był płaski, ale długi, bo szarżujący goblin mógł być niebezpieczny. A gdyby się przewrócił, na co wszyscy liczymy, Subtelny dostałby pazurami z własnej głupoty. Zatem skok na bezpieczną odległość i stabilne zatrzymanie się. A kiedy już znajdzie się w powietrzu, z pewnością zacznie obmyślać swój kolejny atak.

To uczucie było frustrujące, ale dobijanie przeciwnika, już nie. Subtelny Gniew czuł w sobie furię głęboką i krystaliczną, żądzę mordu rozkoszną jak kąpiel pod wodospadem. Był niesamowicie upojony i jego zdeterminowane spojrzenie wydawało się przerażająco radosne. Polubił tę arenę, na której można ukazać swoją zwierzęcość. Atakować bez subtelności, która wpisana była w jego imię tylko jako kryjący przydomek.
Wylądowawszy odbił się natychmiast nie postawiwszy pięt na podłożu. Wykorzystywał wcześniejszy ruch i wcześniejszą energię, odbił się ku goblinowi kuląc łeb, tak by nos sięgał ku piersi. Obnażył rogi w jednym celu. Chciał szarpnąć nimi do góry przy barku przeciwnika. Rozszarpać mięśnie i naczynia, a ciągnąc za sobą ramię, spowodować uszkodzenia stawów. Niech to go dobije, choć jeśli nie, chętnie go jeszcze pomęczy.

A on lubił ten nieskończony taniec. Patrzył nawet z szacunkiem na kolejne podrygiwania goblina. Miał w sobie siłę, a zatem był godnym przeciwnikiem. Wystarczyło jeszcze trochę go zmęczyć, a i tak padnie. Ale na razie mogli się rozkoszować tym krwistym tangiem. A krew? Finezyjny uwielbiał smród krwi.
Ugiął kolana i odskoczył prosto, na bok. A właściwie na skok, bo tak, by mieć przed sobą bok goblina. Odbiwszy się więc pozwolił zadowi wykonać zamaszysty ruch, tak by móc ustawić się prostopadle do przeciwnika. To był zarazem unik a zarazem początek kolejnego manewru. Wylądował wbijając wzrok w pysk goblina. Co się stanie? Czy upadnie? Czy jednak trafi?

//dobra, jednak mogę kamuflaż zrobić z żetonów xD

Subtelny Gniew nie brał jednak tego dosłownie. Ona uważała się za jego matkę, on będzie ją przez księżyce nazywał Kózką. Była dla niego drobną, delikatną owieczka w skórze jaszczura. Żadna rzecz tego nie zmieni. Wydawała mu się słodka jak miód z uli i syrop spływający po korze drzewa. Chciałby móc ją liznąć jeszcze raz w lico, a potem w podgardle i ucho. Gdyby mógł schować ją pod skrzydłem... Ale zrozumiał granicę. Nie mógł przesadzać, bo miała prawo do przestrzeni. Szanował to. Choć to pewnie nie był ostatni raz, gdy emocje wzięły nad nim górę.
- Ja żyję w kłamstwie - wymamrotał ponuro, jakby nie odpowiadał na jej pytanie tylko bąkał coś do siebie. - Nie da się żyć inaczej - dodał.
- Nie potrafię się ukrywać Kózko, ale poduczę się tego. Za kilka księżyców będę gotowy. Wtedy się spotkamy - odpowiedział na jej pytanie. Po czym rozłożył skrzydła. Rzucił jej ostatnie czułe spojrzenie i wyleciał z jaskini. Pierwszy, bo gdyby nie ucieczka, zaatakowałby ją. Nie potrafił poradzić sobie z jej chłodem. Zbyt mocno pragnął przebić powłokę z lodu.

Uniósł się na tylnych łapach podnosząc nie za wysoko te przednie. Tylko prawa powędrowała wyżej, by wziąć lepszy zamach. Po łuku poziomu, tak by pazury wbiły się w tylny płat skroniowy i przejechały w kierunku oka. Żyły, ucho, mózg najlepiej. Jeśli tylko skóra nie była zbyt gruba, a czaszka nazbyt twarda, nawet płytki ruch powinien sięgnąć ważniejszych tkanek i organów. Chciał goblina osłabić, do ostatka. Obserwować jak pada przed nim martwy tak jak chochlik niewiele wcześniej. Poczuć woń krwi. Śmierdzącej krwi goblina.