[Infamia Nieumarłych]

IMIĘ: Niðhörgg.
KSIĘŻYCE: 20.
GATUNEK: Feniks.
WYGLĄD: Dla niektórych może on sprawiać wrażenie mniej majestatycznego niż przeciętny przedstawiciel tego gatunku; Niðhörgg nie ma bowiem całego ciała otoczonego płomieniami, są one jakby przygaszone, ograniczone jedynie do jego gardzieli i klatki piersiowej, gdzie płoną nieustannie, wyzierając z ciała. Pióra są w całości kruczoczarne, w kilku miejscach jednak postrzępione - to nadaje temu feniksowi generalnej aury weterana wojennego, zdaje się, że przeżył on i widział więcej, niż większość jego pobratymców. Pazury są długie, ostre i zakrzywione, skrzydła duże, zaś pióra na ogonie układają się w kształt trójkąta. Ślepia lśnią onyksową czernią, ale rozpalają się do barwy płonącego bursztynu, gdy cierpliwość stworzenia osiąga punkt krytyczny.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Czarne upierzenie, miejscami postrzępione. Ogień obejmuje tylko klatkę piersiową i gardziel. Feniks sprawia wrażenie starego i doświadczonego. Czarne oczy, mogące przybrać barwę bursztynu w momencie podirytowania.

CHARAKTER: Feniks, symbol odrodzenia, dołączył do Infamii przyciągnięty przez jej aurę, sygnalizującą iż zetknęła się ze śmiercią więcej razy niż powinno to być możliwe, a mimo to nadal stąpa wśród żywych. Pełni rolę milczącego strażnika i jako jedyny z czwórki kompanów wywerny, towarzyszy jej absolutnie na każdym kroku, nieustannie. Z jednej strony może to uchodzić za czułość, opiekę i przywiązanie, z drugiej Niðhörgg sprawia wrażenie sępa czekającego, aż dychająca jeszcze ofiara w końcu wyda z siebie ostatnie tchnienie; ma aurę jednocześnie opiekuna i kata. Z reguły jest tylko cichym obserwatorem, niezainteresowanym w smoczych niesnaskach, aczkolwiek potrafi czasem zjeżyć się i ostrzegawczo rozpalić swoje płomienie na bardziej niepokojącą niż zwykle skalę. Nie ingeruje jednak bezpośrednio w sprzeczki wiedźmy, zdecydowany że jej życie należy do niej; on ma jedynie się przypatrywać i towarzyszyć jej po drodze, oferować towarzystwo i emocjonalne wsparcie, gdy tego ona wymaga, ale pozwolić jej kroczyć przez życie samodzielnie; obserwując jej poczynania, od niesnasek życia codziennego, po krwawe bitwy i pocałunki ze śmiercią.

DATA ZDOBYCIA: 26.12.2020
TYP: 2.
WŁAŚCICIEL: Infamia Nieumarłych.

DIETA: Wszystkożerność.
INNE: Kompan niemechaniczny; nie wymaga karmienia, nie może walczyć, polować; żyje tak długo jak smok.
Jest odporny na ognistą magię i ataki fizyczne opierające się na żywiole ognia. Może używać magii. Potrafi latać. Zanurzenie w wodzie nawet na chwilę może być dla niego śmiertelne. Może wędrować po terenach górskich.

[Stado]

IMIĘ: Niðhörgg.
KSIĘŻYCE: 20.
GATUNEK: Feniks.
WYGLĄD: Dla niektórych może on sprawiać wrażenie mniej majestatycznego niż przeciętny przedstawiciel tego gatunku; Niðhörgg nie ma bowiem całego ciała otoczonego płomieniami, są one jakby przygaszone, ograniczone jedynie do jego gardzieli i klatki piersiowej, gdzie płoną nieustannie, wyzierając z ciała. Pióra są w całości kruczoczarne, w kilku miejscach jednak postrzępione - to nadaje temu feniksowi generalnej aury weterana wojennego, zdaje się, że przeżył on i widział więcej, niż większość jego pobratymców. Pazury są długie, ostre i zakrzywione, skrzydła duże, zaś pióra na ogonie układają się w kształt trójkąta. Ślepia lśnią onyksową czernią, ale rozpalają się do barwy płonącego bursztynu, gdy cierpliwość stworzenia osiąga punkt krytyczny.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Czarne upierzenie, miejscami postrzępione. Ogień obejmuje tylko klatkę piersiową i gardziel. Feniks sprawia wrażenie starego i doświadczonego. Czarne oczy, mogące przybrać barwę bursztynu w momencie podirytowania.

CHARAKTER: Feniks, symbol odrodzenia, dołączył do Infamii przyciągnięty przez jej aurę, sygnalizującą iż zetknęła się ze śmiercią więcej razy niż powinno to być możliwe, a mimo to nadal stąpa wśród żywych. Pełni rolę milczącego strażnika i jako jedyny z czwórki kompanów wywerny, towarzyszy jej absolutnie na każdym kroku, nieustannie. Z jednej strony może to uchodzić za czułość, opiekę i przywiązanie, z drugiej Niðhörgg sprawia wrażenie sępa czekającego, aż dychająca jeszcze ofiara w końcu wyda z siebie ostatnie tchnienie; ma aurę jednocześnie opiekuna i kata. Z reguły jest tylko cichym obserwatorem, niezainteresowanym w smoczych niesnaskach, aczkolwiek potrafi czasem zjeżyć się i ostrzegawczo rozpalić swoje płomienie na bardziej niepokojącą niż zwykle skalę. Nie ingeruje jednak bezpośrednio w sprzeczki wiedźmy, zdecydowany że jej życie należy do niej; on ma jedynie się przypatrywać i towarzyszyć jej po drodze, oferować towarzystwo i emocjonalne wsparcie, gdy tego ona wymaga, ale pozwolić jej kroczyć przez życie samodzielnie; obserwując jej poczynania, od niesnasek życia codziennego, po krwawe bitwy i pocałunki ze śmiercią.

DATA ZDOBYCIA: 26.12.2020
TYP: 2.
WŁAŚCICIEL: Infamia Nieumarłych.

DIETA: Wszystkożerność.
INNE: Kompan niemechaniczny; nie wymaga karmienia, nie może walczyć, polować; żyje tak długo jak smok.
Jest odporny na ognistą magię i ataki fizyczne opierające się na żywiole ognia. Może używać magii. Potrafi latać. Zanurzenie w wodzie nawet na chwilę może być dla niego śmiertelne. Może wędrować po terenach górskich.

[Płeć]

IMIĘ: Niðhörgg.
KSIĘŻYCE: 20.
GATUNEK: Feniks.
WYGLĄD: Dla niektórych może on sprawiać wrażenie mniej majestatycznego niż przeciętny przedstawiciel tego gatunku; Niðhörgg nie ma bowiem całego ciała otoczonego płomieniami, są one jakby przygaszone, ograniczone jedynie do jego gardzieli i klatki piersiowej, gdzie płoną nieustannie, wyzierając z ciała. Pióra są w całości kruczoczarne, w kilku miejscach jednak postrzępione - to nadaje temu feniksowi generalnej aury weterana wojennego, zdaje się, że przeżył on i widział więcej, niż większość jego pobratymców. Pazury są długie, ostre i zakrzywione, skrzydła duże, zaś pióra na ogonie układają się w kształt trójkąta. Ślepia lśnią onyksową czernią, ale rozpalają się do barwy płonącego bursztynu, gdy cierpliwość stworzenia osiąga punkt krytyczny.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Czarne upierzenie, miejscami postrzępione. Ogień obejmuje tylko klatkę piersiową i gardziel. Feniks sprawia wrażenie starego i doświadczonego. Czarne oczy, mogące przybrać barwę bursztynu w momencie podirytowania.

CHARAKTER: Feniks, symbol odrodzenia, dołączył do Infamii przyciągnięty przez jej aurę, sygnalizującą iż zetknęła się ze śmiercią więcej razy niż powinno to być możliwe, a mimo to nadal stąpa wśród żywych. Pełni rolę milczącego strażnika i jako jedyny z czwórki kompanów wywerny, towarzyszy jej absolutnie na każdym kroku, nieustannie. Z jednej strony może to uchodzić za czułość, opiekę i przywiązanie, z drugiej Niðhörgg sprawia wrażenie sępa czekającego, aż dychająca jeszcze ofiara w końcu wyda z siebie ostatnie tchnienie; ma aurę jednocześnie opiekuna i kata. Z reguły jest tylko cichym obserwatorem, niezainteresowanym w smoczych niesnaskach, aczkolwiek potrafi czasem zjeżyć się i ostrzegawczo rozpalić swoje płomienie na bardziej niepokojącą niż zwykle skalę. Nie ingeruje jednak bezpośrednio w sprzeczki wiedźmy, zdecydowany że jej życie należy do niej; on ma jedynie się przypatrywać i towarzyszyć jej po drodze, oferować towarzystwo i emocjonalne wsparcie, gdy tego ona wymaga, ale pozwolić jej kroczyć przez życie samodzielnie; obserwując jej poczynania, od niesnasek życia codziennego, po krwawe bitwy i pocałunki ze śmiercią.

DATA ZDOBYCIA: 26.12.2020
TYP: 2.
WŁAŚCICIEL: Infamia Nieumarłych.

DIETA: Wszystkożerność.
INNE: Kompan niemechaniczny; nie wymaga karmienia, nie może walczyć, polować; żyje tak długo jak smok.
Jest odporny na ognistą magię i ataki fizyczne opierające się na żywiole ognia. Może używać magii. Potrafi latać. Zanurzenie w wodzie nawet na chwilę może być dla niego śmiertelne. Może wędrować po terenach górskich.

[Księżyce]

IMIĘ: Niðhörgg.
KSIĘŻYCE: 20.
GATUNEK: Feniks.
WYGLĄD: Dla niektórych może on sprawiać wrażenie mniej majestatycznego niż przeciętny przedstawiciel tego gatunku; Niðhörgg nie ma bowiem całego ciała otoczonego płomieniami, są one jakby przygaszone, ograniczone jedynie do jego gardzieli i klatki piersiowej, gdzie płoną nieustannie, wyzierając z ciała. Pióra są w całości kruczoczarne, w kilku miejscach jednak postrzępione - to nadaje temu feniksowi generalnej aury weterana wojennego, zdaje się, że przeżył on i widział więcej, niż większość jego pobratymców. Pazury są długie, ostre i zakrzywione, skrzydła duże, zaś pióra na ogonie układają się w kształt trójkąta. Ślepia lśnią onyksową czernią, ale rozpalają się do barwy płonącego bursztynu, gdy cierpliwość stworzenia osiąga punkt krytyczny.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Czarne upierzenie, miejscami postrzępione. Ogień obejmuje tylko klatkę piersiową i gardziel. Feniks sprawia wrażenie starego i doświadczonego. Czarne oczy, mogące przybrać barwę bursztynu w momencie podirytowania.

CHARAKTER: Feniks, symbol odrodzenia, dołączył do Infamii przyciągnięty przez jej aurę, sygnalizującą iż zetknęła się ze śmiercią więcej razy niż powinno to być możliwe, a mimo to nadal stąpa wśród żywych. Pełni rolę milczącego strażnika i jako jedyny z czwórki kompanów wywerny, towarzyszy jej absolutnie na każdym kroku, nieustannie. Z jednej strony może to uchodzić za czułość, opiekę i przywiązanie, z drugiej Niðhörgg sprawia wrażenie sępa czekającego, aż dychająca jeszcze ofiara w końcu wyda z siebie ostatnie tchnienie; ma aurę jednocześnie opiekuna i kata. Z reguły jest tylko cichym obserwatorem, niezainteresowanym w smoczych niesnaskach, aczkolwiek potrafi czasem zjeżyć się i ostrzegawczo rozpalić swoje płomienie na bardziej niepokojącą niż zwykle skalę. Nie ingeruje jednak bezpośrednio w sprzeczki wiedźmy, zdecydowany że jej życie należy do niej; on ma jedynie się przypatrywać i towarzyszyć jej po drodze, oferować towarzystwo i emocjonalne wsparcie, gdy tego ona wymaga, ale pozwolić jej kroczyć przez życie samodzielnie; obserwując jej poczynania, od niesnasek życia codziennego, po krwawe bitwy i pocałunki ze śmiercią.

DATA ZDOBYCIA: 26.12.2020
TYP: 2.
WŁAŚCICIEL: Infamia Nieumarłych.

DIETA: Wszystkożerność.
INNE: Kompan niemechaniczny; nie wymaga karmienia, nie może walczyć, polować; żyje tak długo jak smok.
Jest odporny na ognistą magię i ataki fizyczne opierające się na żywiole ognia. Może używać magii. Potrafi latać. Zanurzenie w wodzie nawet na chwilę może być dla niego śmiertelne. Może wędrować po terenach górskich.

[Rasa]

IMIĘ: Niðhörgg.
KSIĘŻYCE: 20.
GATUNEK: Feniks.
WYGLĄD: Dla niektórych może on sprawiać wrażenie mniej majestatycznego niż przeciętny przedstawiciel tego gatunku; Niðhörgg nie ma bowiem całego ciała otoczonego płomieniami, są one jakby przygaszone, ograniczone jedynie do jego gardzieli i klatki piersiowej, gdzie płoną nieustannie, wyzierając z ciała. Pióra są w całości kruczoczarne, w kilku miejscach jednak postrzępione - to nadaje temu feniksowi generalnej aury weterana wojennego, zdaje się, że przeżył on i widział więcej, niż większość jego pobratymców. Pazury są długie, ostre i zakrzywione, skrzydła duże, zaś pióra na ogonie układają się w kształt trójkąta. Ślepia lśnią onyksową czernią, ale rozpalają się do barwy płonącego bursztynu, gdy cierpliwość stworzenia osiąga punkt krytyczny.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Czarne upierzenie, miejscami postrzępione. Ogień obejmuje tylko klatkę piersiową i gardziel. Feniks sprawia wrażenie starego i doświadczonego. Czarne oczy, mogące przybrać barwę bursztynu w momencie podirytowania.

CHARAKTER: Feniks, symbol odrodzenia, dołączył do Infamii przyciągnięty przez jej aurę, sygnalizującą iż zetknęła się ze śmiercią więcej razy niż powinno to być możliwe, a mimo to nadal stąpa wśród żywych. Pełni rolę milczącego strażnika i jako jedyny z czwórki kompanów wywerny, towarzyszy jej absolutnie na każdym kroku, nieustannie. Z jednej strony może to uchodzić za czułość, opiekę i przywiązanie, z drugiej Niðhörgg sprawia wrażenie sępa czekającego, aż dychająca jeszcze ofiara w końcu wyda z siebie ostatnie tchnienie; ma aurę jednocześnie opiekuna i kata. Z reguły jest tylko cichym obserwatorem, niezainteresowanym w smoczych niesnaskach, aczkolwiek potrafi czasem zjeżyć się i ostrzegawczo rozpalić swoje płomienie na bardziej niepokojącą niż zwykle skalę. Nie ingeruje jednak bezpośrednio w sprzeczki wiedźmy, zdecydowany że jej życie należy do niej; on ma jedynie się przypatrywać i towarzyszyć jej po drodze, oferować towarzystwo i emocjonalne wsparcie, gdy tego ona wymaga, ale pozwolić jej kroczyć przez życie samodzielnie; obserwując jej poczynania, od niesnasek życia codziennego, po krwawe bitwy i pocałunki ze śmiercią.

DATA ZDOBYCIA: 26.12.2020
TYP: 2.
WŁAŚCICIEL: Infamia Nieumarłych.

DIETA: Wszystkożerność.
INNE: Kompan niemechaniczny; nie wymaga karmienia, nie może walczyć, polować; żyje tak długo jak smok.
Jest odporny na ognistą magię i ataki fizyczne opierające się na żywiole ognia. Może używać magii. Potrafi latać. Zanurzenie w wodzie nawet na chwilę może być dla niego śmiertelne. Może wędrować po terenach górskich.

[Opiekun]

IMIĘ: Niðhörgg.
KSIĘŻYCE: 20.
GATUNEK: Feniks.
WYGLĄD: Dla niektórych może on sprawiać wrażenie mniej majestatycznego niż przeciętny przedstawiciel tego gatunku; Niðhörgg nie ma bowiem całego ciała otoczonego płomieniami, są one jakby przygaszone, ograniczone jedynie do jego gardzieli i klatki piersiowej, gdzie płoną nieustannie, wyzierając z ciała. Pióra są w całości kruczoczarne, w kilku miejscach jednak postrzępione - to nadaje temu feniksowi generalnej aury weterana wojennego, zdaje się, że przeżył on i widział więcej, niż większość jego pobratymców. Pazury są długie, ostre i zakrzywione, skrzydła duże, zaś pióra na ogonie układają się w kształt trójkąta. Ślepia lśnią onyksową czernią, ale rozpalają się do barwy płonącego bursztynu, gdy cierpliwość stworzenia osiąga punkt krytyczny.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Czarne upierzenie, miejscami postrzępione. Ogień obejmuje tylko klatkę piersiową i gardziel. Feniks sprawia wrażenie starego i doświadczonego. Czarne oczy, mogące przybrać barwę bursztynu w momencie podirytowania.

CHARAKTER: Feniks, symbol odrodzenia, dołączył do Infamii przyciągnięty przez jej aurę, sygnalizującą iż zetknęła się ze śmiercią więcej razy niż powinno to być możliwe, a mimo to nadal stąpa wśród żywych. Pełni rolę milczącego strażnika i jako jedyny z czwórki kompanów wywerny, towarzyszy jej absolutnie na każdym kroku, nieustannie. Z jednej strony może to uchodzić za czułość, opiekę i przywiązanie, z drugiej Niðhörgg sprawia wrażenie sępa czekającego, aż dychająca jeszcze ofiara w końcu wyda z siebie ostatnie tchnienie; ma aurę jednocześnie opiekuna i kata. Z reguły jest tylko cichym obserwatorem, niezainteresowanym w smoczych niesnaskach, aczkolwiek potrafi czasem zjeżyć się i ostrzegawczo rozpalić swoje płomienie na bardziej niepokojącą niż zwykle skalę. Nie ingeruje jednak bezpośrednio w sprzeczki wiedźmy, zdecydowany że jej życie należy do niej; on ma jedynie się przypatrywać i towarzyszyć jej po drodze, oferować towarzystwo i emocjonalne wsparcie, gdy tego ona wymaga, ale pozwolić jej kroczyć przez życie samodzielnie; obserwując jej poczynania, od niesnasek życia codziennego, po krwawe bitwy i pocałunki ze śmiercią.

DATA ZDOBYCIA: 26.12.2020
TYP: 2.
WŁAŚCICIEL: Infamia Nieumarłych.

DIETA: Wszystkożerność.
INNE: Kompan niemechaniczny; nie wymaga karmienia, nie może walczyć, polować; żyje tak długo jak smok.
Jest odporny na ognistą magię i ataki fizyczne opierające się na żywiole ognia. Może używać magii. Potrafi latać. Zanurzenie w wodzie nawet na chwilę może być dla niego śmiertelne. Może wędrować po terenach górskich.

[Partner]

IMIĘ: Niðhörgg.
KSIĘŻYCE: 20.
GATUNEK: Feniks.
WYGLĄD: Dla niektórych może on sprawiać wrażenie mniej majestatycznego niż przeciętny przedstawiciel tego gatunku; Niðhörgg nie ma bowiem całego ciała otoczonego płomieniami, są one jakby przygaszone, ograniczone jedynie do jego gardzieli i klatki piersiowej, gdzie płoną nieustannie, wyzierając z ciała. Pióra są w całości kruczoczarne, w kilku miejscach jednak postrzępione - to nadaje temu feniksowi generalnej aury weterana wojennego, zdaje się, że przeżył on i widział więcej, niż większość jego pobratymców. Pazury są długie, ostre i zakrzywione, skrzydła duże, zaś pióra na ogonie układają się w kształt trójkąta. Ślepia lśnią onyksową czernią, ale rozpalają się do barwy płonącego bursztynu, gdy cierpliwość stworzenia osiąga punkt krytyczny.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Czarne upierzenie, miejscami postrzępione. Ogień obejmuje tylko klatkę piersiową i gardziel. Feniks sprawia wrażenie starego i doświadczonego. Czarne oczy, mogące przybrać barwę bursztynu w momencie podirytowania.

CHARAKTER: Feniks, symbol odrodzenia, dołączył do Infamii przyciągnięty przez jej aurę, sygnalizującą iż zetknęła się ze śmiercią więcej razy niż powinno to być możliwe, a mimo to nadal stąpa wśród żywych. Pełni rolę milczącego strażnika i jako jedyny z czwórki kompanów wywerny, towarzyszy jej absolutnie na każdym kroku, nieustannie. Z jednej strony może to uchodzić za czułość, opiekę i przywiązanie, z drugiej Niðhörgg sprawia wrażenie sępa czekającego, aż dychająca jeszcze ofiara w końcu wyda z siebie ostatnie tchnienie; ma aurę jednocześnie opiekuna i kata. Z reguły jest tylko cichym obserwatorem, niezainteresowanym w smoczych niesnaskach, aczkolwiek potrafi czasem zjeżyć się i ostrzegawczo rozpalić swoje płomienie na bardziej niepokojącą niż zwykle skalę. Nie ingeruje jednak bezpośrednio w sprzeczki wiedźmy, zdecydowany że jej życie należy do niej; on ma jedynie się przypatrywać i towarzyszyć jej po drodze, oferować towarzystwo i emocjonalne wsparcie, gdy tego ona wymaga, ale pozwolić jej kroczyć przez życie samodzielnie; obserwując jej poczynania, od niesnasek życia codziennego, po krwawe bitwy i pocałunki ze śmiercią.

DATA ZDOBYCIA: 26.12.2020
TYP: 2.
WŁAŚCICIEL: Infamia Nieumarłych.

DIETA: Wszystkożerność.
INNE: Kompan niemechaniczny; nie wymaga karmienia, nie może walczyć, polować; żyje tak długo jak smok.
Jest odporny na ognistą magię i ataki fizyczne opierające się na żywiole ognia. Może używać magii. Potrafi latać. Zanurzenie w wodzie nawet na chwilę może być dla niego śmiertelne. Może wędrować po terenach górskich.